Allemaal verschillend en samen één
Nadat in 2016 een gehandicapte jongeman overleed waar ik vrijwilliger voor was en in 2017 mijn moeder overleed, dacht ik, wat nu? Ik kijk wel wat er op mijn pad komt. En dat kwam er. Bij de pedicure zag ik in 2018 een folder van ’tHuis Lioba liggen en dacht: misschien is dit iets voor mij. En ja, het is echt wat voor mij. Al bij het kennismakingsgesprek voelde het als thuiskomen. De oprijlaan, de locatie, de sfeer, de rust. En toen ik eenmaal aan het werk was, viel me op dat de vrijwilligers allemaal verschillend zijn en samen één. Ik vind dat echt de kracht van dit huis. Het is een geoliede machine met korte lijntjes. We leveren met elkaar zorg waarvoor zorg bedoeld is: met veel tijd en aandacht voor de gasten.
Iedere vrijwilliger brengt een eigen expertise mee en het maakt niet uit of je uit de zorg afkomstig bent of juist niet. Ik werk zelf als zorgprofessional bij een thuiszorgorganisatie en juist dat ik hier vrijwilliger ben, maakt het zo fijn. Hier hoef ik niet altijd over het ziek zijn te praten, dat kan ik loslaten. Het gaat in dit huis juist vaak over andere dingen. Laatst nog, bij de lunch heb ik met de gasten zoveel lol gemaakt over dagelijkse dingen. Iedereen was in zijn element. Dan ga ik helemaal vrolijk naar huis en denk: ja, daar doe ik het voor.
Wat ik ook zo fijn vind is dat ik met voor die diensten kan inschrijven die bij mij passen. Ik werk graag van 12.00 uur tot 16.00 uur en dat kan dus ook. Anderen houden juist weer van de kookdiensten en weer anderen wisselen alle diensten af. De flexibiliteit, die bevalt me enorm. Eigenlijk doe ik dit werk puur voor mijn ontspanning. Ik heb een voetreflex therapie opleiding gedaan, gewoon als iets extra’s. Hier kan ik daar dingen van toepassen. Als gasten dat willen, dan masseer ik hun voeten. Dat wordt erg gewaardeerd. In het verlengde daarvan volgde ik de cursus therapeutic touch, georganiseerd door Hospice Alkmaar. Een mooi voorbeeld van complementaire zorg, waar ik fan van ben. En zo profiteren gasten optimaal van de expertise en interesses van vrijwilligers. Andere voorbeelden: de mooie tuin die wordt bijgehouden, de speciale kookkunsten van een aantal vrijwilligers. En dat allemaal naar het ‘gewone’ werk dat we doen. Het bijhouden van de kamers, de dagelijkse verzorging, de gesprekken die we voeren. Zo bijzonder, zowel de gasten als de vrijwilligers zeggen vaak: wat voel ik me toch thuis hier. Het is ook een thuis, ’tHuis Lioba. Ik hoop hier nog heel lang als vrijwilliger te kunnen blijven werken.